ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ (4°)

«Όστις κλέπτει, σφετερίζεται ή βλάπτει εις τα δάση ξυλικήν, τιμωρείται…»

Νομοθετικό διάταγμα «Περί των εις τα δάση ανομημάτων», 10 Ιουλίου 1836
(το πρώτο νομοθέτημα για τα δάση)

Εποικιστικά δάση – 
Το τοπίο

Οι εποικιστικές εκτάσεις δασικού χαρακτήρα, δηλαδή οι διατιθέμενες για χρήσεις προβλεπόμενες από την αγροτική νομοθεσία και διαχειριζόμενες από τις αγροτικές υπηρεσίες, αποτέλεσαν μετά το Σύνταγμα του 1975, εκτάσεις ιδιαίτερης αντιμετώπισης, με δύο νομοθεσίες, την αγροτική και τη δασική, ν’ ασχολούνται με αυτές. Σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 75 του νόμου 998/1979, τα εποικιστικά δάση απαγορευόταν να εκχερσωθούν και να διατεθούν σε χρήσεις, ενώ οι κοινόχρηστες δασικές εκτάσεις μπορούσαν να διατεθούν, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις της διάταξης. Το μεγάλο ζήτημα που εν προκειμένω τίθεντο αφορούσε στη διαχείριση των εκτάσεων αυτών από τις αγροτικές υπηρεσίες της χώρας. Τούτο ως αρμοδιότητα ήταν ασύμβατο διοικητικά κι επιστημονικά, και ίσως μοναδικό φαινόμενο στα δασικά χρονικά χωρών του προηγμένου κόσμου: οι αγροτικές υπηρεσίες να διαχειρίζονται δάση και δασικές εκτάσεις, παρά την ύπαρξη δασικών υπηρεσιών!

Διαβάστε την ΣΥΝΕΧΕΙΑ...